O
πιο διάσημος βράχος στέκεται αγέρωχος
στην είσοδο της Μεσογείου , κουβαλώντας
πάνω του 1200 χρόνια μαυριτανικής, ισπανικής
και βρετανικής ιστορίας, περήφανος για
την περιζήτητη και στρατηγικής σημασίας
θέση του : στο σημείο αυτό, γνωστό και
ως στενό του Γιβραλτάρ, ενώνονται
η Μεσόγειος θάλασσα με τον Ατλαντικό
Ωκεανό αποτελώντας έτσι τη δυτική
κλείδα - στόμιο της λεκάνης της Μεσογείου.
Κι
επειδή ένας τόσο διάσημος βράχος δεν
μπορεί να αρκεστεί μόνο σε ένα όνομα,
είναι επίσης γνωστός και με το όνομα
«Γαδειρίδες Πύλες», «Ηράκλειες
Στήλες», «Στραίτο της Τζιλμεράλτας»
για τους Έλληνες ναυτικούς, Μπαμπ – εζ
– Ζακάτ» για τους Άραβες, «Γκατ» για
τους Άγγλους κτλ. Διαλέγετε και παίρνετε!
Το
Γιβραλτάρ,
λοιπόν,
είναι
μια μικρή βραχώδης χερσόνησος έκτασης
περίπου 6,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων
στο νότιο μέρος της ιβηρικής χερσονήσου
και συγκεκριμένα της Ανδαλουσίας, 14
ναυτικά μίλια
βορειοανατολικά
της άκρας Ταρίφης (νότια εσχατιά της
Ευρώπης),
που αποτελεί όμως Βρετανικά Υπερπόντιο
Έδαφος.
Έχει
πληθυσμό 28.034 κατοίκους ( κατατάσσεται
210ο στον κόσμο) βάσει εκτιμήσεων του
2009.
Η
βόρεια, η ανατολική και η νότια πλευρά
του βράχου είναι τόσο απότομες, ώστε
είναι αδύνατο να αναρριχηθεί άνθρωπος
από εκεί. Ολόκληρος ο βράχος είναι
σκαμμένος και γεμάτος λαγούμια. Αναρίθμητα
κανόνια προστατεύουν το οχυρό λιμάνι
που σχηματίζεται από τρεις κυματοθραύστες.
Στο εσωτερικό έχει πολλά σπήλαια,
εξαιρετικού ενδιαφέροντος. Μάλιστα σε
ένα απ’ αυτά ζουν πίθηκοι και γι’ αυτό
είναι γνωστό ως «σπήλαιο των πιθήκων».
Σ’ ένα άλλο υπάρχουν φαντασμαγορικοί
σταλακτίτες.