Το
απολιθωμένο δάσος στη Λέσβο είναι ένα
από τα δύο μεγαλύτερα απολιθωμένα δάση
της Γης ( το άλλο είναι το Εθνικό Πάρκο
Απολιθωμένου Δάσους στην Αριζόνα).
Δημιουργήθηκε πριν από 20000000 χρόνια από
την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα
στην περιοχή. Η
χλωρίδα καλύφθηκε από λάβα, πυροκλαστικά
υλικά και ηφαιστειακή στάχτη σε σύντομο
χρονικό διάστημα. Έτσι τα οργανικά υλικά
απομονώθηκαν από την ατμόσφαιρα και με
τη βοήθεια υδροθερμικών διαλυμάτων
πλούσιων σε διοξείδιο του πυριτίου που
δημιουργήθηκαν μετά, η οργανική ύλη των
κορμών αντικαταστάθηκε από το διοξείδιο
του πυριτίου. Τα μορφολογικά χαρακτηριστικά
των κορμών έχουν διατηρηθεί σε άριστη
κατάσταση. Καλύπτει μια έκταση 150
τετραγωνικών χιλιομέτρων ανάμεσα στα
χωριά Ερεσό,
Άντισσα και Σίγρι ενώ μεμονωμένα
απολιθώματα βρίσκονται σε πολλά μέρη
του νησιού.
Από
το 1985 έχει χαρακτηριστεί με προεδρικό
διάταγμα, διατηρητέο μνημείο της φύσης.
Το 1987 άρχισαν οι πρώτες ανασκαφές και
το 1994 ιδρύθηκε το Μουσείο Απολιθωμένου
Δάσους Λέσβου στο Σίγρι. Από το 2000
αποτελεί ιδρυτικό μέλος του δικτύου
Ευρωπαϊκών Γεωπάρκων και από το 2004
εντάχθηκε στο Παγκόσμιο Δίκτυο
Γεωπάρκων της UNESCO.
Το
2012 ολόκληρο το νησί της Λέσβου εντάχθηκε
στο Παγκόσμιο Δίκτυο και από το 2014 το
απολιθωμένο δάσος προστέθηκε στον
κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς.